Mermaid Parade (2000)

Zeemeerminnen laten zich zelden zien. Als ze al eens ergens opduiken, dan is het in een sprookje. Maar eens per jaar gooien ze alle schroom van zich af en komen ze tevoorschijn. Dan verzamelen ze zich op Coney Island in New York en vieren ze met hun Mermaid Parade het begin van de zomer.
De slimste zeemeerminnen laten zich rijden. Immers, zo'n staart loopt zo ongelukkig. Naast Nathan's, het fast food-restaurant waar de hot dog werd uitgevonden, maken de dames zich op voor de parade. Een glittertje hier, een schelpje daar, een laatste blik in de spiegel en het feest kan beginnen.
Langzaam zet de stoet zich in beweging. Glanzende automobielen uit de glorieuze jaren vijftig glijden over Surf Avenue. Op het dak zitten de hoofdrolspeelsters van de parade. De brutaalste zeemeerminnen zijn topless; dat zien Amerikanen niet vaak.
De toeschouwers klappen geestdriftig. Stoere chauffeurs laten hun achterwielen spinnen over het asfalt en produceren enorme rookwolken en de geur van smeltend rubber. En nog meer lawaai. Maar het zijn toch vooral de dames die de meeste bijval oogsten. Ze dragen staarten in groen en blauw, maar ook goud- en zilverkleurige tinten doen het goed.
Gezelliger nog dan op Surf Avenue is het op de boardwalk, de houten boulevard langs het strand. Daar schuifelen de deelnemers aan de parade tussen een nauwe haag van toeschouwers door. Zeemeerminnen zijn er in allerlei soorten en maten; lachen doen ze allemaal.
Ook koning Neptunes is van de partij en zelfs een inktvis beweegt moeizaam mee. Er zijn piraten met een lapje voor een oog en een doodskop op hun zwarte muts. Er komen felrode kreeften voorbij en nog veel meer ondefinieerbaars. De Mermaid Parade is een excuus om je eens flink aan te stellen: lang leve de zomer.
Het vervallen paradijs van Coney Island vormt het decor van films, videoclips en modereportages en is een fantastische plek voor de Mermaid Parade. Het evenement duurt eigenlijk helemaal niet zo lang. In iets meer dan een half uur is de bonte stoet voorbijgetrokken. Als het rondje rond het amusementspark voltooid is, mengen de zeemeerminnen zich onder het publiek en gaat het feest nog even door.
Op het dak van Ocean View Grill House staat een band heftig te rocken en een eindje verderop spelen Santos and the Romantics oldies, soul, latin en rock-'n-roll. Vooral de latinklanken brengen het publiek, dat bij dit optreden vooral uit Puertoricanen bestaat, in vervoering. De vrouwen vallen massaal voor een dansende landgenoot. 'Go Go Puerto Rico' staat er op zijn strooien hoed. En daar heeft hij al weer een andere dame in de armen, terwijl Santos en zijn mannen het toepasselijke 'Under The Boardwalk' ten gehore brengen.
Op het strand slenteren Mexicaanse mariachi-muzikanten. Voor enkele dollars spelen ze verzoeknummers voor de lui in het zang liggende zonaanbidders om daarna met een flesje Corona even aan de kustlijn uit te blazen. Daar laten de zeemeerminnen zich nog even fotograferen in de branding voordat ze weer voor een jaartje onderduiken.