I´m a poor lonesome cowboy

Vandaag overviel me zomaar opeens een gevoel van eenzaamheid. I´m a poor lonesome cowboy and I´m a long way from home, zogezegd.
Helemaal uit het niets komt dat gevoel niet. Vanaf vandaag sta ik er namelijk alleen voor. Nou ja, dat stond ik natuurlijk de hele tijd al, maar nu toch nog wat meer. Vanaf Pueblo wijzen de kaarten van Adventure Cycling niet langer de weg. Vanaf nu moet ik zelf mijn weg vinden. Handige informatie over wat er zoal onderweg te vinden is aan motels, campings, winkels enz. krijg ik niet meer aangereikt door de plattegronden die ik tot nu toe volgde. Het voelt alsof een goede vriend me in de steek laat.
Dat is ook letterlijk een beetje het geval. Ik had gehoopt om mijn fietsmaatje Glenn van de coast-to-coast-fietstocht van 1994 te ontmoeten in Colorado. Het is er helaas niet van gekomen. Glenn vond mijn onderneming weliswaar awesome, maar bij dat Amerikaanse enthousiasme bleef het helaas.
En dan was er nog die nacht in Pueblo tijdens de fietstocht met America By Bicycle in 2003 met een leuke reisgenote. Dat zit er nu ook niet in. I´m a poor lonesome cowboy and I´m a long way from home.
Op dit moment giert de wind om het motel Days Inn in Pueblo. De regen klettert tegen het raam. Morgen moet ik verder.