Van A naar B

Muziek is een machtig fenomeen. Alleen maar omdat de fraaie debuut-cd van de Texaanse artiest Nathan Hamilton de titel Tuscola heeft, fiets ik enkele kilometers om, om dat plaatsje aan te doen. Natuurlijk vind ik in Tuscola niets anders dan in welk ander plaastje ook, maar toch.
Ik ben een dag langer in Abilene gebleven om er enkele bands te zien optreden. Eindelijk eens een zaterdagavond met rock-´n-roll. De lokale act Zach Harmon doet met een liedje over de road to nowhere me alweer verlangen naar de volgende dag op de fiets. Verder weet de band uit Abilene weinig indruk te maken. Ze besluiten met een uitvoering van Hotel California van de Eagles. Ik bedoel maar.
De Gougers uit Austin, Texas, kregen een jubelende cd-bespreking op altcountry.nl, maar het optreden is vlak. Geen enkel nummer springt er uit.
Casey Donahew weet met zijn band de boel wel in beweging te brengen. Het jonge publiek is direct bij de eerste noten al helemaal wild, wat alles te maken zal hebben met de hit Crazy die ze op dit moment in Texas hebben. De testosteron-gedreven show heeft de diepgang van een slappe pik en drijft goeddeels op een valse verheerlijking van Texas, inclusief wapenbezit. Bah.
Cross Canadian Ragweed start met pretenties als een soort Smashing Pumpkins, doet vervolgens wat classic rock (denk aan Golden Earring) en gooit er dan wat rootsy southern rock doorheen, maar dan is mijn aandacht al lang verslapt.
Een waardeloze avond dus, al is het wel interessant om eens tussen die feestvierende jonge Texanen te staan. De meeste bezoekers zijn nog geen twintig en ze dragen bijna allemaal cowboylaarzen, ook de meisjes. Ontzettend veel cowboyhoeden ook. Maar de blijvende indruk is toch vooral: wat een vervelend gebral en waarom zijn ze nou zo trots op Texas?
Voor de echt alternatieve country moet ik toch in Austin zijn. Nog een paar dagen fietsen en dan ben ik er.
Dat is het mooie van zo´n coast-to-coast fietsreis. The road goes on forever. Elke dag fiets ik van A naar B. Vandaag letterlijk: van Abilene naar Brownwood. Elke dag is anders. Na het gebral van de jongeren in Abilene, krijg ik in Brownwood ook onmiddellijk te maken met de jeugd. Asshole roepen twee jongens me toe uit hun pick-up truck.
Vervelende lui eigenlijk, die Texanen. Wellicht dat er daardoor zoveel goede muziek wordt gemaakt. Want de alternatieve country kan gerust als een tegenbeweging worden omschreven. Democraten in een Republikeinse staat. Cowboyhippies tussen de nieuwe generatie rednecks. En, oh ja, you just can´t live in Texas, if you ain´t gotta lot of soul.