West Texas Waltzes & Dust-Blown Tractor Tunes

You just can´t live in Texas, if you ain´t got a lot of soul. Ik was de woorden van Doug Sahm even helemaal vergeten. En dus zeurde ik nogal de afgelopen dagen. Maar ik heb de juiste spirit terug. De West Texas wind is gedraaid en toegegeven, dat zal er veel mee te maken hebben. Ik vlieg over de high plains. Hoef mijn Giant Bronco nauwelijks de sporen te geven. Het gaat als vanzelf. Wind in de rug. De grote plaat erop. Belangrijker nog; ik kijk weer om me heen. En geniet.
West Texas is voor mij in de eerste plaats muziekgeschiedenis. Buddy Holly kwam hier vandaan. Roy Orbison. Waylon Jennings. En mijn grote persoonlijke favoriet Joe Ely en zijn maatjes Butch Hancock, Jimmie Dale Gilmore en Terry Allen. En de laatste jaren heeft een nieuwe artiest zich bij dit rijtje favorieten gevoegd en wel Cary Swinney.
Vandaag ben ik in gedachten vooral bij Butch Hancock. Die is verantwoordelijk voor een van de mooiste albumtitels met West Texas Waltzes & Dust-Blown Tractor Tunes. Allereerst is er de verwijzing naar Dust Bowl Ballads van Woody Guthrie. Daarnaast zegt de titel ook alles over de totstandkoming van deze plaat. Boerenzoon Butch Hancock bewerkte het land op een tractor en omdat dat nogal eentonig was begon hij op het monotone getuf van de motor woorden en melodielijnen te verzinnen. Vandaag zie ik hem in gedachten rijden op die oneindige vlakte.
Overigens, zo vlak als Nederland is het hier toch niet. Maar door de enorme weidsheid is het effect veel groter. Boven een dun streepje horizon zie je altijd enorm veel lucht. De hemel drukt zwaar op het landschap. Zo ook op de mensen die hier wonen. In elk stadje vallen allereerst de enorme borden voor de diverse kerkgemeenschappen op.
In het plaatsje Happy is de hemel helemaal dichtbij. Op de begraafplaats staat het bord Happy Cemetery.