Hey, how are you doin´? Al van de overkant van de straat begroet de kastelein van The International me. Austin, Nevada, is een klein plaatsje. Hij zit met een van zijn honden onder die voor het Amerikaanse Westen zo typerende houten overkapping. De saloon dateert nog uit de tijden van de goudkoorts. De zaak oogt authentiek, alleen het lelijke uithangbord met de naam The International detoneert nogal. Ik ben onderweg naar de saloon, omdat daar de geldautomaat van het plaatsje staat. Het is alleen de vraag of het apparaat gevuld is, zo hoor ik van enkele dorpsbewoners.
Ik heb geluk en maak de honderd dollar kapot door een Budweiser te bestellen. Ik vraag om een paar dollars in quarters, want ik heb kleingeld nodig voor de was. Ondertussen komen ook twee cowboys aan de bar zitten. Een van de honden springt op de barkruk tussen ons in en duwt zijn snoet tegen mijn gezicht. Daarna blijft de hond rustig alles volgen, met zijn kop op de prachtige oude toog.
Tegenwoordig draait het in Austin voor een belangrijk deel om turquoise. Er zijn wat zaken waar het wordt verkocht (foto) en de eigenaar van het Mountain Motel, waar ik de nacht doorbreng, heeft een mijn waar hij regelmatig op zoek gaat naar gesteente waar mogelijk turquoise in zit. Meestal brengt hij het materiaal naar de indianen, die er sieraden van maken.
dinsdag 16 september 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Dag John,
Mooie verhalen, prachtige foto's. Keep up the good work!
Groeten, Martin Groenewold
Dag John,
Je weet het, ik ben gek van sieraden en ik verwacht dan ook dat je een aantal mooie turquoise sieraden, handmade by Indians, voor me mee neemt. Sieraden passen wel in je bagage, maar iets bijzonders opsturen mag ook :-)
Een reactie posten